BY-NC-NDMelić, Katarina2022-09-212022-09-2120191820-1768https://scidar.kg.ac.rs/handle/123456789/15137U P rvom s vetskom r atu u čestvovalo j e v iše o d 7 0 m iliona m uškaraca 19 nacija; u Francuskoj je u ratu stradalo oko 1,4 miliona, а ranjeno oko 3 miliona vojnika. Među ranjenicima se nalaze i oni koje je administracija nazvala „les gueules cassées”, odnosno ljudi sa unakaženim licima. U godinama Prvog svetskog rata, na Zapadnom frontu, ovi su vojnici pretrpeli rane lica koje nikada ranije nisu viđene; rane su bile okrutne, ružne za gledanje, onesposobljavale su vojnike za svakodnevni život, počev od jela i govora. Ti vojnici deo su kolektivno nesvesnog kao simbol ljudskih katastrofa u ratu. Cilj ovog rada jeste sagledavanje reprezentacije tih unakaženih lica u romanu Oficirska soba Marka Digena, koja su ostala po strani u mnogobrojnim narativima o Velikom ratu. Brutalnost rata upisana je na licima vojnika. Vojnici su žrtve traume, koji su, kao i glavni likovi u ovom romanu, prinuđeni da se sami odstrane iz društva ili da nose maske koje prikrivaju ne samo rane, već i ambivalentnost rata, neprihvatljivu u posleratnoj kulturi posvećenoj žalosti i ozdravljenju. Oslanjajući se na koncept postmemorije Merijen Herš, istražujemo kako autor ovog romana nastoji da popuni beline neizrečenog u narativima o Velikom ratu, uključujući zaboravljene vojnike „gueules cassées”, tj. kako realistično prikazati užasne posledice ratа koje su utisnute u tela ranjenih vojnika.sropenAccesshttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/"Oficirska soba"DigenpostmemorijaHerš„gueules cassées”Veliki ratarticle